ขอบคุณทุกๆท่านที่แสดงความเป็นห่วง บางท่านรู้ข่าวก็โทรมาสอบถามอาการ ขอบคุณทุกกำัลังใจจริงๆครับ
ครอบครัวเรา อบอุ่นจริงๆ ขนาดผมเพิ่งนอนบนเตียง ไม่นาน ก็เริ่มมีแก๊งลิงทโมนมากันล้นห้อง ขนาดกระซิบกันคุย
เสียงยังดังไปถึงหน้า รพ
อบอุ่นจริงๆครับ ขอบคุณเจี๊ยบด้วยสำหรับไก่ย่างมื้อกลางวัน
อุตส่าแว่บงานเอามาให้
สรุปเหตุการณ์เล่าสู่กันฟังครับ
สาเหตุมาจากความประมาทของผมเองจริงๆ ขับรถเร็ว น่าจะเกิน150แน่ๆ แต่จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ บนเส้น เกษตรตัดใหม่ 12.00น.
และทางโล่งๆเลนขวาสุดก็อัดต่อ และโดนรถน้ำแข็งเข้ามาตัดหน้าจากเลนกลาง ผมก้ไม่ยกและออกซ้ายเพื่อจะแซงรถคันดังกล่าว
โดยต้องเร่งความเร็วไปอีกเพื่อรีบแซงให้พ้นและรีบเข้าเลนขวาปกติของผม แต่ทว่าเมื่อออกว้ายเพื่อแซงนั้น(กำลังเหยียบเพิ่ม)
รถดังกล่าวกลับเข้ามาซ้ายของมันอีกรอบ มาอยู่หน้าผมเลย จึงเบรคแต่ไม่ทราบว่าเหตุใดล้อหลังถึงล็อค สไลด์ไปด้านข้างทางซ้ายสุด
นั่นคือภาพที่ผมเห็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะจอมืดเพราะสลบไปได้ซักพัก มารู้ตัวอีกที มูลนิธิก็กำลังยกตัวผมที่อยู่บนแปลขึ้นรถของเค้าแล้วครับ
มึนมากๆ จำไรไม่ได้เลย ต้องใช้เวลานานถึงจะนึกเหตุกาณ์เป็นลำดับได้ครับ แต่ที่แน่ๆผมไม่มีเบลท์ครับ โรลบาร์ก็ไม่มีถอดออกแล้ว
มีแต่ตัวเองรัดกับเบาะคู่ชีพไว้เท่านั้น ซึ่งผลของเหตุการณ์ครั้งนี้ มีเพียงแค่ แผลถลอกมือขวาเยอะ มือซ้ายนิดๆหน่อย
กับอาการ เจ็บปวดตามตัวและคอเท่านั้นครับ ตอนนี้ก็กลับถึงบ้านอย่างปลอกภัยแล้วครับ
ขอบคุณ พี่บัติ พี่เอ บอม ตั๋ง ด้วยนะที่ช่วยจัดการกับที่เกิดเหตุเก็บข้าวของต่างๆด้วยครับ
ขอบคุณพี่ออซ สำหรับบุหรี่ที่ทิ้งไว้ให้
ขอบคุณเจี๊ยบ สำหรับไก่ย่างอร่อยๆ
ขอบคุณชนัทกับเปิ้ล สำหรับเรื่องใบขับขี่
ขอบคุณต้นที่มานอนคุดคู้เป็นพยาบาลส่วนตัวที่ รพ. :-*
ขอบคุณท่านที่ไม่ได้เอ่ยชื่อเพราะสมองยังไม่เต็ม100และขอบคุณทุกคนทุกๆท่านด้วยครับ
สุดท้ายขอบคุณเจ้าเบาะBride สุดที่รักมากๆที่ช่วยชีวิตเอาไว้ I Love Bride :-*